Rynek
Wokół rynku zachowały się zabytkowe, mieszczańskie kamienice. Na szczególną uwagę zasługują kamienice znajdujące się w południowej części rynku – domy ze sklepionymi podcieniami pochodzące z XVIII i XIX wieku o układzie szczytowym. Stanowią one pozostałość po podcieniowej zabudowie rynku zniszczonej w XX wieku.
Ratusz
Najprawdopodobniej istniał już w średniowieczu. W kronikach od XVI wieku znajduje się informacja o budowli „wybudowanej na nowo od gruntu” lub „na miejscu poprzedniej budowli zrobionej z drzewa i gliny”. Ratusz przechodził renowację w 1969 roku. Bryłę ratusza wieńczy niewielka wieżyczka z herbem Leśnej.
Ratusz stary 
Kościół p.w. Chrystusa Króla
Pochodzi prawdopodobnie sprzed 1346 roku, co potwierdza zachowany dokument. W 1431 roku została spalona przez husytów. Następnie kościół szybko odbudowano. Świątynia jest budowlą orientowaną, dwunawową z trójprzęsłowym korpusem. Prostokątne prezbiterium przechodzi w półkolistą absydę. Od strony zachodniej znajduje się kwadratowa wieża, zwieńczona sygnaturką przykryta hełmem z iglicą. Na ścianach zewnętrznych zachowały się kamienne epitafia i płyty nagrobne z XVI-XVIII wieku, należące m.in. do rodu von Döbschitz. W murze znajduje się krzyż pokutny wraz z aureolą.
Kościół p.w. św. Jana Chrzciciela
Kościół został wybudowany na dawnej Strzelniczej Górze w latach 1852-1853 z inicjatywy miejscowych katolików. Restaurowany w latach 1961-1962 posiada neogotyckie wyposażenie wnętrza z XIX wieku. Obecnie kościół ten to budowla jednonawowa z wielobocznym prezbiterium z wieżą założoną na planie kwadratu z ośmioboczną nastawą i iglicowym hełmem.
Mauzoleum rodziny Wollerów
W latach pięćdziesiątych XIX wieku ZPJ „DOLWIS” przejęli pochodzący ze Śląska bracia Wollerowie. Przedsiębiorczy ród rozwijał przemysł w Leśnej, a sam stawał się jedną z bogatszych rodzin na tym obszarze. Śladem ich zamożności jest mauzoleum rodowe. Wybudowano je w 1881 roku według projektu Karla Lüdecke w stylu charakterystycznym dla neoklasycyzmu. Bryła została założona na planie krzyża greckiego wpisanego centralnie w kwadrat, którego ramiona są półkoliście zamknięte w kierunku północnym, zachodnim, południowym. U nasady występują ślepe arkadki, pięcioosiowe, zamknięte półkoliście i wsparte na pilastrach. Z pierwotnego wystroju zachowały się fragmenty dekoracji malarskich.
Pałac Baworowo
Został wybudowany ok. 1800 roku w stylu neoklasycznym przez Hanasa von Bissinga. Przebudowany został w 1850 roku. Jest to budynek dwukondygnacyjny o narożach lekko zaokrąglonych. We wnętrzu znajdowała się sklepiona klatka schodowa i pomieszczenia z pozostałościami dekoracji sztukatorskiej. Obecnie pałac jest w stanie ruiny. Od strony południowej pałacu znajduje się park założony ok. 1800 roku.
Okopy Pandurów
Unikatowe resztki dobrze zachowanych okopów z czasów wojny siedmioletniej znajdują się na trasie w Dolinie Pereł, niedaleko szybu wentylacyjnego sztolni. Rów ma około 250 m długości i 50-100 cm głębokości oraz 2,7-3,4 m szerokości. Wykopali je tzw. Pandurzy – oddział piechoty bałkańskiej w służbie Habsburgów. W 1758 roku roku na wzniesieniu starły się oddziały austriackie z armią pruską. Grób poległych Pandurów znajdować miał się w pobliżu szczytu wzniesienia.
Sztolnie
Powstały podczas II światowej. Wykopane zostały przez więźniów z obozu Gross-Rosen. W kompleksie umieszczono zakłady „Walter” produkujące silniki rakietowe. Stanowią one system niedokończonych tuneli prowadzących do wnętrza gór. Sztolnie są efektem ciężkiej pracy więźniów obozu Gross-Rosen mieszczących się w Leśnej i jej okolicach. Obecnie dwa wejścia do sztolni przy drodze są zakratowane. Natomiast nieco dalej znajdują się cztery kolejne otwory bez krat, a wejście utrudnia jedynie woda sięgająca kolan. Na wzgórzu koło sztolni znajdują się resztki fundamentów zamku z XIV wieku. Obiekt wchodził w skład warowni Okręgu Kwisy, a niektórzy historycy twierdzą, że jest to miejsce pierwszego Castum Lesne z XII wieku. Sztolnie w Leśnej zostały objęte formą ochrony w ramach sieci Natura 2000 jako specjalny obszar ochrony siedlisk. Są one miejscem zimowania i przejściowego bytowania około 8 gatunków nietoperzy.
Zapora Leśniańska
Zapora znajduje się u wylotu wąskiej przełomowej doliny Kwisy powyżej Leśnej na 97 km od ujścia Kwisy do Bobru. Budowę rozpoczęto 5 października 1901 roku, a uroczystego otwarcia dokonano 5 lipca 1905 roku. Zaporę wybudowano według projektu radcy budowlanego Curta Bachmanna z Jeleniej Góry. Długość ciężkiej zapory kamienno-betonowej wynosi 130 m, a szerokość 8 m, szerokość zapory w stopie 38 m. Stylowo, budowla jest przykładem eklektyzmu, łączącego neoklasyczny detal architektoniczny (zwieńczenie korony fryzem arkadowym) z detalem neogotyckim (przy prawym przyczółku wieżyczka neogotycka).